حوری

اصلا می فهمی از من چه می خواهی؟؟

آخر تو چرا از من این کارهای سخت را می خواهی؟؟

دعا کنم که چه بشود؟؟ دعا کنم بروی و مرا تنها بگذاری؟؟

تو خیلی خودخواهی...

اگر بروی... راه آسان را خودت انتخاب می کنیی و مرا می گذاری وسط جهاد اکبر...

من چکار کنم با دنیای بی تو؟؟

اصلا من که این قدر بزرگ نیستم؟؟

تو اگر بروی، همه چیز برای تو تمام می شود و می روی وسط بهشت خدا...

آن وقت من می مانم یک زندگی که هیچ جایش را نمی خواهم...

نمی گویم نرو.. ولی باور کن نمی توانم برایت از این دعاها بکنم

من آن موقع که از این دعاها می کردم نمی دانستم می شود یک نفر را این قدر دوست داشت...

که یک نفر این قدر دوست بدارد

یک نفر این قدر دوست داشتنی باشد

حالا هم بی تو لحظه هایش برایم سال است... می ترسم بروی و خدا یک حوری بگذارد توی طبق و تو هم اصلا یادت برود که یک بی چاره ای دارد این دنیا زجر می کشد

مانعت نمی شوم، ولی بخدا راضی نیستم اگر بروی دنبال حوری... یک دفعه توی تعارف خدا گیر نکنی بروید باهم شراب بخورید و با اوصیا و اولیا بگردید و من این جا...

قول بده تا من نیایم با هیچ حوری ای نگردی...

آن جا خودم می آیم ور دلت و می شوم حوری...

قول می دهی؟؟

قول مردانه بده

مثل قول هایی که اول عقدمان دادی

باشد قبول

اگر به دعای من است

گرچه سخت است اما

خدایا شهادت بی حوری را نصیب مرد من بکن