این روز ها

در بحبوحه ی امتحانات

بین مدار و الکترومغناطیس که گیر می کنم

فقط یک رویا مرا هل می دهد

یک رویا به من انرژی می دهد

رویای قدم زدن توی صحن گوهر شاد و لذت بردن از طلوع خورشید

رویای شب بیداری در حرمت

رویای الامام التقی النقی...

پی نوشت:

عذر مرا به خاطر ادامه ندادن سفیر نامه بپذیرید

تقریبا تمام شده

در حال اسباب کشی به بیان هستم

بعد از سفرم به مشهد ادامه اش رو ثبت می کنم

رضا روزیتون

یا حق